ครอบครัวคุณกระต่าย
เราเป็นคนนึงที่เลี้ยงกระต่ายมานานประมาณ 6-7 ปี เพราะชอบความน่ารักของสิ่งมีชิวิตเล็ก ๆ ที่ดูบอบบาง ฝันอยากจะเลี้ยงตั้งแต่เด็ก ๆ แล้ว แต่ที่บ้านไม่อนุญาต จนช่วงสมัยเรียนมัธยมปลายเส้นทางระหว่างทางกลับจากโรงเรียนจะต้องผ่านร้านขายสัตว์เลี้ยงที่พ่อค้า-แม่ค้านั่งขายบนฟุตบาทริมทาง ใกล้ๆ สี่แยกไฟแดง มีกระต่ายน่ารัก ๆ นอนจุ้มปุ๊กอยู่ในกรงอยู่หลายตัว กำลังรอพ่อ-แม่ใหม่ที่จะมารับพวกเขาไปอยู่ด้วย รึอาจกำลังเซ็งกับเสียงการจราจรและมลภาวะในเมือง ทุกครั้งที่รถประจำทางผ่านหรือต้องจอดไฟแดง เรามักจะหันไปมองความน่ารักของน้องกระต่ายเสมอ ๆ ทำให้การติดไฟแดงบริเวณนั้นไม่น่าเบื่อเลย มองกันนานอยู่ 3 ปีจนจบมัธยมปลาย จึงตัดสินใจซื้อกระต่ายคู่นึงกลับมาเลี้ยงจนได้ จำได้ว่าตอนนั้นแม่บ่นเพราะไม่ชอบและห้ามมาตลอด แต่ความน่ารักของพวกมันสามารถทลายความเกลียดชังจนได้ เดี่ยวนี้แม่จับมากอดไม่ก็คุยโอ๋เหมือนลูกน้อยด้วยซ้ำ เลี้ยงมาจนถึงปัจจุบันก็หลายรุ่นล่ะ ตั้งแต่ กังฟู,เป-ล่า,มู่ลี่,ฟีฟ่า และจนถึงรุ่นนี้ โชกุน,เนเน่,แซนตี้,ซันต้า และลูก ๆ ของเนเน่อีกหนึ่งคอกก่อนหน้า
พวกเขาก็เหมือนครอบครัวเล็ก ๆ ในบ้านที่มาพร้อมกับภาระหนักหนาสาหัสอยู่เหมือนกัน แต่ด้วยใจรัก และความน่ารักน่าเอ็นดูเลยไม่รู้สึกว่ามันเหนื่อย แต่เรื่องเหนื่อยใจนี่เกิดเป็นประจำเพราะพวกเขาก็เหมือนลูกลิงน้อย ๆ ที่แสนซน บางวันแสนรู้ บางวันก็ซื่อบื๊อ นิสัยของแต่ละตัวไม่เหมือนกันเลย บางตัวก็ขี้อ้อน บางตัวก็ติสต์เอามาก บ้างก็อารมณ์เปลี่ยนเดี่ยวดีเดี่ยวร้าย ต้องเอาใจกันจนเวียนหัว --" แต่ในความวุ่นวายก็มีความสุขที่แฝงอยู่ด้วย เมื่อไหร่ที่เหนื่อยจากโลกภายนอก กลับบ้านมากอดเด็ก ๆ ก็ชื่นใจหายเหนื่อยแล้ว แค่ได้มองตาแบ๊ว ๆ จมูกฟุดฟิต ใจอ่อนยวบทุกที อิอิ
สุดท้ายฝากสำหรับคนที่คิดจะนำมาเลี้ยง หรือเลี้ยงอยู่แล้วก็อย่าลืมศึกษาข้อมูลการเลี้ยงและดูแลด้วยความรักนะคะ U(^^)U
